人之初，性本善。xìng běn shàn
性相近，习相远。xí xiāng yuǎn
苟不教，性乃迁。gǒu bù jiào，xìng nǎi qiān
教之道，贵以专。jiào zhī dào，guì yǐ zhuān
昔孟母，择邻处。xī mèng mǔ，zé lín chù
子不学，断机杼。zǐ bù xué，duàn jī zhù
窦燕山，有义方。dòu yàn shān，yǒu yì fāng
教五子，名俱扬。jiào wǔ zǐ，míng jù yáng
养不教，父之过。yǎng bù jiào，fù zhī guò
教不严，师之惰。jiào bù yán，shī zhī duò
子不学，非所宜。zǐ bù xué，fēi suǒ yí
幼不学，老何为？yòu bù xué，lǎo hé wéi
玉不琢，不成器。yù bù zhuó，bù chéng qì
人不学，不知义。rén bù xué，bù zhī yì
为人子，方少时。wéi rén zǐ，fāng shǎo shí
亲师友，习礼仪。qīn shī yǒu，xí lǐ yí
香九龄，能温席。xiāng jiǔ líng，néng wēn xí
孝于亲，所当执。xiào yú qīn，suǒ dāng zhí
融四岁，能让梨。róng sì suì，néng ràng lí
弟于长，宜先知。dì yú zhǎng，yí xiān zhī
首孝悌，次见闻。shǒu xiào tì，cì jiàn wén
知某数，识某文。zhī mǒu shù，shí mǒu wén
一而十，十而百。yī ér shí，shí ér bǎi
百而千，千而万。bǎi ér qiān，qiān ér wàn
三才者，天地人。sān cái zhě，tiān dì rén
三光者，日月星。sān guāng zhě，rì yuè xīng
三纲者，君臣义。sān gāng zhě，jūn chén yì
父子亲，夫妇顺。fù zǐ qīn，fū fù shùn
曰春夏，曰秋冬。yuē chūn xià，yuē qiū dōng
此四时，运不穷。cǐ sì shí，yùn bù qióng
曰南北，曰西东。yuē nán běi，yuē xī dōng
此四方，应乎中。cǐ sì fāng，yìng hū zhōng
曰水火，木金土。yuē shuǐ huǒ，mù jīn tǔ
此五行，本乎数。cǐ wǔ xíng，běn hū shù
十干者，甲至癸。shí gàn zhě，jiǎ zhì guǐ
十二支，子至亥。shí èr zhī，zǐ zhì hài
曰黄道，日所躔。yuē huáng dào，rì suǒ chán
曰赤道，当中权。yuē chì dào，dāng zhōng quán
赤道下，温暖极。chì dào xià，wēn nuǎn jí
我中华，在东北。wǒ zhōng huá，zài dōng běi
寒燠均，霜露改。hán yù jūn，shuāng lù gǎi
右高原，左大海。yòu gāo yuán，zuǒ dà hǎi
曰江河，曰淮济。yuē jiāng hé，yuē huái jì
此四渎，水之纪。cǐ sì dú，shuǐ zhī jì
曰岱华，嵩恒衡。yuē dài huà，sōng héng héng
此五岳，山之名。cǐ wǔ yuè，shān zhī míng
地之所，高以下。dì zhī suǒ，gāo yǐ xià
河出潼关，山出太行。hé chū tóng guān，shān chū tài háng
川流急，山势雄。chuān liú jí，shān shì xióng
九州禹迹，百郡秦并。jiǔ zhōu yǔ jì，bǎi jùn qín bìng
秦汉唐宋，皆有功。qín hàn táng sòng，jiē yǒu gōng
传至清，统一天。chuán zhì qīng，tǒng yī tiān
治世贤，守法度。zhì shì xián，shǒu fǎ dù
乱世奸，祸国殃民。luàn shì jiān，huò guó yāng mín
读史书，考实录。dú shǐ shū，kǎo shí lù
通古今，明事理。tōng gǔ jīn，míng shì lǐ
礼乐射，御书数。lǐ yuè shè，yù shū shù
六艺者，毕须具。liù yì zhě，bì xū jù
唯德学，唯才艺。wéi dé xué，wéi cái yì
不如人，当自励。bù rú rén，dāng zì lì
若衣服，若饮食。ruò yī fú，ruò yǐn shí
不如人，勿生戚。bù rú rén，wù shēng qī
闻过怒，闻誉乐。wén guò nù，wén yù lè
损友来，益友却。sǔn yǒu lái，yì yǒu què
闻誉恐，闻过欣。wén yù kǒng，wén guò xīn
直谅士，渐相亲。zhí liàng shì，jiàn xiāng qīn
无心非，名为错。wú xīn fēi，míng wéi cuò
有心非，名为恶。yǒu xīn fēi，míng wéi è
过能改，归于无。guò néng gǎi，guī yú wú
倘掩饰，增一辜。tǎng yǎn shì，zēng yī gū
果仁者，人多畏。guǒ rén zhě，rén duō wèi
言而有信，信而有果。yán ér yǒu xìn，xìn ér yǒu guǒ
德有伤，退思量。dé yǒu shāng，tuì sī liàng
躬自厚，薄责人。gōng zì hòu，báo zé rén
能容众，德乃大。néng róng zhòng，dé nǎi dà
以德报怨，怨消释。yǐ dé bào yuàn，yuàn xiāo shì
礼义廉耻，四维张。lǐ yì lián chǐ，sì wéi zhāng
四维不张，国乃亡。sì wéi bù zhāng，guó nǎi wáng
国有道，贫且安。guó yǒu dào，pín qiě ān
国无道，富且忧。guó wú dào，fù qiě yōu
家有道，妻贤夫圣。jiā yǒu dào，qī xián fū shèng
家无道，妻淫夫暴。jiā wú dào，qī yín fū bào
事父母，尽孝道。shì fù mǔ，jìn xiào dào
事兄长，尽友爱。shì xiōng zhǎng，jìn yǒu ài
兄弟睦，家之福。xiōng dì mù，jiā zhī fú
夫妻和，家之乐。fū qī hé，jiā zhī lè
财物轻，怨何生。cái wù qīng，yuàn hé shēng
言语忍，忿自泯。yán yǔ rěn，fèn zì mǐn
或饮食，或坐走。huò yǐn shí，huò zuò zǒu
长者先，幼者后。zhǎng zhě xiān，yòu zhě hòu
长呼人，即代叫。zhǎng hū rén，jí dài jiào
人不在，己即到。rén bù zài，jǐ jí dào
称尊长，勿呼名。chēng zūn zhǎng，wù hū míng
对尊长，宜恭敬。duì zūn zhǎng，yí gōng jìng
进必趋，退必迟。jìn bì qū，tuì bì chí
问起对，视勿移。wèn qǐ duì，shì wù yí
事诸父，如事父。shì zhū fù，rú shì fù
事诸兄，如事兄。shì zhū xiōng，rú shì xiōng
此篇《三字经》全文带拼音版，希望对大家学习传统文化有所帮助。
